Waldemar Łysiak, w swojej przedmowie do powieści “Rok 1809” Wacława Gąsiorowskiego (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1986), napisał: 

“…ziarno martwej prawdy historycznej, podlane życiodajną wodą wyobraźni autora, kiełkuje na glebie tęsknot odbiorców ku Wellsowskim wehikułom czasu.” 

Zdanie to zapadło mi w pamięć na dekady. Po latach, własnoręcznie uzbierane ziarenka, ogrzane ciepłem mych dłoni i szeptem skrycie wypowiedzianego życzenia, pragnę oddać czytelnikom. Niechaj wzrastają.

* * *